Interview met Dorinde IJdo

Zinzoekers: samen onderweg

“Wat mensen binnenbrengen, dat is belangrijk. Ze komen niet alleen om iets te halen. Nieuwsgierigheid is het grondwoord. En ze hebben ook wat lef nodig, want veel van hen komen alleen.”

Dorinde IJdo organiseert voor StekJong activiteiten voor twintigers en dertigers, voor ‘zinzoekers’. Dat is een brede aanduiding. “Ik gebruik ‘geloof en zingeving’ als term. Ik wil beide groepen kunnen aanspreken: de zoekers naar betekenis in hun leven en degenen die zich gelovig noemen. Geloven en zingeving, dat is voor mij met elkaar verbonden. ‘Zin’ is inderdaad een ruim begrip. Mensen geven ermee aan dat ze iets willen betekenen voor een ander, zin kun je ontlenen aan onverwachte ontmoetingen, een boeiende lezing, iemand die je inspireert. Beleving staat centraal.”

Hoofdactiviteit van Dorinde was de eerste jaren de Nacht van de Hoop, in de paasnacht in de Grote Kerk van Den Haag of in het Humanity House. De organisatie daarvan was nooit klassiek, in de zin van: je maakt een programma, nodigt daar mensen bij uit, maakt reclame en je ziet wel wie erop afkomt. Netwerkvorming is altijd het belangrijkste element geweest. Ook bij de andere en komende activiteiten voor zinzoekers is het netwerk van vitaal belang. “Die benadering is gegroeid toen ik ging nadenken hoe ik mijn functie bij Stek zou invullen. Ik streef naar een open groep van mensen die zich bij elkaar thuis voelen, die zichzelf kunnen zijn en kunnen delen wat hen bezighoudt. Het gaat om ontmoeting en mensen brengen in wat zij belangrijk vinden of waar ze talent voor hebben. Of dat een gezamenlijke activiteit oplevert, bepalen we samen. Er zijn deelnetwerken. Mensen vinden elkaar om samen iets te gaan doen, zoals een kennismaking met religie en zingeving op verschillende plaatsen in de stad, een cursus, een gesprek, een wandeling, een reis naar een klooster of een andere beleving. Ik ken inmiddels honderd mensen persoonlijk en ik heb 550 mailadressen. De sociale media spelen een belangrijke rol in de onderlinge communicatie.”

Komen er ook zinzoekers uit de bestaande christelijke kerken?

“Van die honderd mensen die ik ken, zijn er enkelen actief in een kerk. Ze zoeken daarnaast graag leeftijdsgenoten op en die vinden ze bij ons meer dan in de kerk. Ze willen ook graag in contact komen met Hagenaars met een andere kijk op het leven dan zij. De bijbel en God komen bij ons zeker wel aan de orde, maar meer indirect. Voor mij is de bijbel een belangrijke inspiratiebron en veel is voor mij met ‘God’ gelinkt. Een ander noemt het weer anders. Woorden zijn heel persoonlijk. In een gesprek kan je aan elkaars woorden proeven en verkennen wat een ander beleeft en gelooft. En vaak ontdek je dan juist ook overeenkomsten en kom je dichter naar elkaar toe.”

Wat Dorinde boeit is de eigen dynamiek van het netwerk.

“Zoeken naar zingeving gebeurt in de groep, het is er niet al van tevoren. Doordat we bij elkaar komen en ideeën uitwisselen, zien we wel wat er daarna gaat gebeuren. Er is geen plan vooraf. En als mensen iets samen met anderen willen doen, organiseren ze dat. Er is geen sprake van exclusiviteit. Als iemand iets nieuws inbrengt, vragen we: Hoe zie jij het voor je? Wat maakt dit belangrijk voor jou? En dan begint het al. Of het leidt tot een of andere activiteit, dat ontwikkelt zich vanzelf. Belangrijk is dat we ons niet afsluiten voor nieuwe mensen, dat we open blijven en dat mensen gemakkelijk kunnen aansluiten.”

Willem van der Meiden